Burn-out verkleed als sluipmoordenaar

Burn-out is inderdaad een sluipmoordenaar, een killer, maar dat leg ik je verderop wel uit. Ook wat vlinders met Tension Releasing Excercises (spanningsontladende oefeningen) te maken hebben. In eerste instantie niet zo heel veel, eerst even terug in de tijd. Toen ik in 2014 tegen TRE (Tension Releasing Excercises) aanliep, had ik niet kunnen vermoeden dat ik jaren later hier nog steeds mee in de weer zou zijn.

Ik was een aantal jaren geleden burn-out geraakt en het kostte me veel moeite om te herstellen. Ik had verschillende dingetjes gedaan, zoals shiatsu-therapie, hypnotherapie, massage-therapie, haptonomie, hartcoherentie en dergelijke. Ooh ja, ik ben ook nog ‘gewoon’ bij een psycholoog geweest. Dat was misschien nog wel de grootste desillusie die ik heb meegemaakt. Het begon al met een wachttijd van DRIE maanden. DRIE maanden! Wie denken ze wel dat ze zijn? Gezondheidszorg, heb je het nodig, dan zijn er weer wachtlijsten! Bullshit! Dus mijn eigen weg gezocht, zoals zovelen dat doen.

Burn-out is net een sluipmoordenaar

Wat me gaande mijn traject wel duidelijk werd, was dat als problemen in je hoofd zijn begonnen, je ze niet met je hoofd kunt oplossen. Dat intrigeerde me sterk. Ook merkte ik dat shiatsu en massage-therapie een helend effect hadden op mijn burn-out. Aanraking van mijn lichaam door een professional had meer effect dan drie sessie bij een psycholoog. Daar ben ik dan ook acuut mee gestopt. Ik merkte dat door de lichamelijke behandelingen mijn gevoel beetje bij beetje terug kwam. Want tja, dat weten misschien niet veel mensen, maar een burn-out is net een sluipmoordenaar. Steeds geraak je verder van je padje af. Langzaam, stap voor stap verder af van ‘lekker in je vel zitten’. Tot op een gegeven moment ik het niet meer trok en dat dan mijn huisarts tegen me moest zeggen: blijf maar eens één weekje thuis om wat te herstellen. Dat weekje werden 56! 

Gevoel

Gevoel, daar kwam ik achter is belangrijk in het genezingsproces. Daar gaat het om. Dus daar ben ik mee aan de slag gegaan door hier aandacht aan te besteden. Verschillende workshops gevolgd en op een gegeven moment tegen TRE (Tension Releasing Excercises) aangelopen. Nota bene gegeven door mijn vroegere sales-manager, die al jaren geleden een heel ander pad had gekozen.

Mezelf opgegeven voor een kennismaking workshop en van het een kwam het ander. Ik voelde me energieker worden na het doen van de oefeningen. Dat was bij de eerste paar keer, later kwam ik er achter dat het ook veel energie kan kosten. Vervolgens een weekend gedaan en daarna voor het opleidingstraject gekozen. Veel geleerd over mijn lichaam, o.a. dat het een eigen taal spreekt. Als ik mijn lichaam maar een podium geef.

Controle loslaten

Dat betekent aan de andere kant, dat ik wel de controle over mijn lichaam moest loslaten. Dat ging me trouwens wel goed af, ik was alleen maar nieuwsgierig naar wat er allemaal gebeurde. Ik leerde steeds meer te voelen en te vertrouwen op mijn lichaam. Leerde over de vecht, vlucht en bevries reactie van het lichaam. Dat het lichaam eerder reageert vanuit het reptielenbrein dan via de cortex. Pas na een autonome reactie van je lichaam in een voor het lichaam levensbedreigende situatie, komt het besef wat er is gebeurd. Vaak is het ook niet levensbedreigend, maar het lichaam reageert wel op die manier en bouwt zo steeds meer spanning op. Een natuurlijke manier om te ontladen is er wel, maar zijn we door de jaren heen verleerd en wordt ook maatschappelijk niet zo gewaardeerd. We moeten ons sterk houden en niet beven als een rietje als we overstuur zijn. Dus wat doen wij, we houden ons sterk.

David Berceli en de vlinderstand

En toen was er TRE in mijn leven. Door de jaren heen ontwikkeld door David Berceli. Hij plaatste verschillende lichamelijke oefeningen in een unieke volgorde. Het doen van deze oefeningen leidt tot een ontlading van spanning. De laatste oefening, waarbij je op je rug gaat liggen en je benen zo plaatst met de voetzolen tegen elkaar aan, is de zogenaamde vlinderstand. Daar lag ik dan en kon ik me slechts nog verwonderen en verbazen wat mijn lichaam ging doen.

Spanning uit je lichaam trillen

Laatst vroeg iemand waarom ze dat de vlinderstand noemen. Nooit zo bij stil gestaan, maar als ik het vergelijk met een echte vlinder, die soms snel en dan weer langzaam slaat met zijn vleugels, dan zie ik wel de gelijkenis met TRE. Ook mijn benen bewogen soms snel en heftig en een andere keer weer langzaam. Ik hoefde niets te bedenken of te doen, net zoals ik soms naar een vlinder kan kijken. Zo ook is TRE. Kijk naar de vlinder in je zelf. Verbaas en verwonder je over wat er zo mogelijk gebeurd en heb er geen oordeel over en laat los die controle. Laat los, laat het gebeuren, fladder zo je spanning uit je lichaam. Laat hem fladderen, jouw vlinder.